بسمه تعالي
علامه شيخ محمد رضا جعفري اشکوري فرزند نصر الله بن محمد رضا در روز جمعه هفتم شوال سال 1350هـ.ق در نجف اشرف متولد گرديد.
وي تحصيلات مقدماتي را به سرپرستي پدرشان مرحوم شيخ نصر الله اشکوري که از شاگردان شيخ ابوالحسن اصفهاني و محقق ميرزاي ناييني (رحمة الله عليهما) بودند، پشت سر گذاشت.
ايشان در سال 1364هـ.ق و در حالي که چهارده سال از عمرشان نگذشته بود، پدرشان را از دست دادند ولي هيچگاه اين ضايعه باعث رکود و عقب ماندگي ايشان در تحصيل نگرديد.
معظم له بعد از ورود به حوزه علميه، درس «ادبيات عرب» را نزد «مدرس افغاني»؛ «منطق» را نزد «عبدالصمد يزدي»؛ فلسفه را نزد«آيت الله صدرا بادکوبي» و «فلک و تنجيم» را نزد «عبدالجليل عادلي» فرا گرفت.
استاد جعفري علاوه بر گذراندن دروس سطح خود نزد اساتيد به نامي همچون آيات عظام سيد عبدالاعلي سبزواري ، ميرزا محمد اردبيلي ، شيخ علي کاشي، شيخ مرتضي لاهيجي، سيد احمد اشکوري و حاج ميرزا حسن يزدي، به يادگيري زبان انگليسي نيز مبادرت فرمود.
ايشان سالها در دروس عاليه فقه و اصول آيت الله آقاي حاج سيد محمد روحاني (رحمه الله) که از مفاخر حوزه علميه نجف اشرف بودند، شرکت نموده و از افاضل شاگردان و مورد وثوق ايشان قرار گرفت.
وي همچنين از مباحث فقه و اصول آيت الله حاج سيد ابوالقاسم خوئي(رحمه الله) بهره مند گرديده واز ايشان اجازه اجتهاد گرفتند.
علامه جعفري علاوه بر چندين سفر به اروپا و قاهره، در سال 1382 هـ.ق به اندونزي مسافرت کرده و بالغ بر شش ماه در آن محيط به ترويج احکام اسلامي اشتغال داشته و سپس به نجف اشرف مراجعت و در آنجا مشغول به تدريس شدند.
ايشان مدتها در دانشگاه فقه نجف بعنوان استاد ممتاز ، و در حوزه هاي تاريخ اسلامي، اصول عقايد، اصول فقه و تفسير قرآن تدريس نموده و صدها دانشجو از دروس عاليه ايشان مستفيض گرديدند.
استاد در سال 1392 هـ.ق و در اثر فشار رژيم بعث عراق به تهران مراجعت نموده و نزديک به سه دهه مشغول به تدريس و تربيت جوانان متدين گشتند.
وي در سال 1424 هـ.ق و در پي تقاضاي هيئت امناي بنياد فرهنگ جعفري(عليه السلام) و ديگر شاگردان ايشان، به قم مهاجرت نموده و مشغول به تدريس در دو حوزه تاريخ اسلام و عقايد شدند.
معظم له داراي آثار متعدد در زمينه هاي مختلف مي باشند که برخي از آنها به صورت کتاب مانند کتاب «الغيبه»، کتاب«بحوث حول الامامه فی معنی الامام و الولی» و«مقدمه ای بر تصحيح الاعتقاد» و برخی به صورت مقاله در مجله تراثنا و در هزاره شيخ مفيد به چاپ رسيده است. همچنين ترجمه انگليسي کتاب کافي و ترجمه انگليسي نهج البلاغه نيز با اشراف ايشان و تعليقات و حواشي ايشان به چاپ رسيده است.
استاد جعفري داراي تحقيقات و دست نوشته هاي گسترده و ارزشمند ديگري نيز مي باشند که تمامي آنها را به بنياد اهدا فرموده، که کار آماده سازي آن متون براي چاپ در حال پيگيري مي باشد.
برخي عناوين تحقيقات به قرار زير است:
· الفرق و المذاهب و النحل:(الاسماعيليه، المعتزله، الکراميه، الاشاعره، الزنادقه، الخوارج، المرجئه، الزيديه،)
· متکلموا الاماميه: (هشام بن حکم، محمد بن علي بن نعمان، ابن ميثم)
· تراجم: (الطبري، المفيد)
· متکلموا السنه،
· الامام المجتبي عليه السلام،
· الامام زين العابدين عليه السلام،
· المناقب و المثالب، حول بعض الصحابه و التابعين و ائمه المذاهب،
· تاريخ التثقيف الامامي،
· توحيد المشرکين،
· احاديث المهدي (عج) و المهدويه،
· شعراء المناقب،
· تحريف القرآن عند اهل السنه
· تعليقات علي اصول الکافي،
· حديث الوهابيه،
· المختار من مسند احمد بن حنبل،
· آيه الولايه،
· آيه الاکمال،
· معني الولي،
· الازهار المقتطفه،
· المذکرات،
و...
از خصوصيات بارز حضرت آيت الله شيخ محمد رضا جعفري دفاع از مباني اماميه و نقد و بررسي آرا و شبهات بود. شدت علاقه ايشان به مولايش امير المومنين و حضرت سيد الشهدا و ائمه معصومين عليهم السلام سبب گرديده بود که منزل ايشان بيش از چهل سال به عنوان مرکزي براي عزاداري و عرض ارادت به خاندان عصمت و طهارت بدل گردد. سر انجام ايشان بعد از مدت طولاني بيماري در روز عيد غدير1431 به جانب مولايش پرکشيد.
